Anphora baita

Hitzaren dohaina eman zaigu. Eta Hitza Anphoran da. Elkar loturik, harreman estuan diraute biek. Anphora geure izaeraren gordailu suertatu zen. Eta Hitza geure izatearen ispilu bihurtu. Baina ispilua hautsi da, eta mila zatitan apurtu. Orain Anphora iristezina zaigu. Ezagutu nahi duzunean, ezin hura ikusi. Ezin hura atxiki, baina ezin galdu. Hura oratu ezinean, hartu egiten duzu. Isiltzen bazara, ...